Pinaasa Mo ang Puso Ko

Pinaasa mo ang puso ko, binigyan mo ng pakpak

At ako’y nangarap ng husto, nilipad hanggang ulap

Pinaikot mo’ng aking mundo at bundok ay nilakbay

Sa akalang ating pagsuyo sa tuktok naghihintay

At ako ay halos mamatay-matay



Pinaasa mo ang puso ko

Pinaikot mo’ng aking mundo

Ng wala naman palang mapapala

Pinaasa mo lang ang puso ko sa wala



Pinaasa mo ang puso ko, binigyan mo ng sagwan

At sa laot na mapanukso, sa ilalim ng iyong buwan

Pinaikot mo’ng aking mundo hanggang ang aking bangka

Natigatig at nangabubo, tumaob, tumihaya

At nalunod na pati kaluluwa



Pinaasa mo ang puso ko

Pinaikot mo’ng aking mundo

Ng wala naman palang mapapala

Pinaasa mo lang ang puso ko



Di ka na naawa, di ka na nahabag

Di na rin nagsawa, puso kong bulag

Di malaman kung matapang o duwag



Pinaasa mo’ng aking dibdib, binigyan mo na sulo

At tinahak ko ang iyong yungib sa isipan kong hubo

Pinaikot mo’ng aking daigdig at mundo ko’y gumalaw

Upang sa masukal mong liblib, duon pala ililigaw

At wala naman palang ako’t ikaw



Pinaasa mo ang puso ko..